Blog 13: De kracht van kwetsbaarheid: Het openhartige perspectief van een jonge vrouw op geestelijke gezondheid

De kracht van kwetsbaarheid: Het openhartige perspectief van een jonge vrouw op geestelijke gezondheid

Een goede vriendin van mij, Daphne, is ook veel bezig met de onderwerpen die aan bod komen in mijn blogs. Zo is Daphne heel open geweest over problemen met haar mentale gezondheid. Ze weet niet wat ze wilt op werkgebied, ze voelt een enorme druk vanuit de maatschappij en tegelijkertijd voelt ze zich worden ondergesneeuwd door de hoeveelheid keuzes.

Ik bewonder het dat Daphne zich zo kwetsbaar opstelt. Ze had al langer het idee om er meer mee te doen en dat heeft zij nu gedaan. Op haar Instagram pagina (@dapsdilemma) wilt ze het hebben over echte verhalen, echte twijfels, kopzorgen en dilemma’s.

Het besef van de mentale problemen, sociale druk, stress, etc. bij de generatie lijkt er te zijn, maar Daphne is een voorloper op het uiten van haar mening en gevoelens. Dit is dan ook de reden om haar uit te nodigen voor mijn blog. Want waar haalt zij het lef vandaan om er zo open over te spreken?

Ik stel Daphne de volgende vragen:

• Daphne, hoe is het op dit moment met je? Zit je lekker in je vel?

Hey Jur! Leuk dat je het vraagt. Overall gaat het hartstikke goed met mij. Ik voel mij behoorlijk steady. Iets wat soms gek genoeg heel erg overvalt. Herken je dat? Mijn hele studententijd was ik zo bezig met uit te vogelen wie ik ben en wat ik wilde. Als ik daar nu op terug kijk denk ik: jéétje, dat was gevoelsmatig toch wel vrij heftig met een hoop highs and lows. En eigenlijk was ik daar al die tijd zo op gefocust dat ik – nu ik in wat rustiger vaarwater zit – soms denk: oke… en nu? Mijn studie is afgerond. Ik heb een leuke relatie en een leuke baan. Is dit het dan?

Maar vaak staan we helemaal niet stil bij dat wat we hebben omdat we vooral streven naar meer, beter, leuker, mooier. Dankbaar en volkomen tevreden zijn met wat je hebt zonder meer te willen – dat is volgens mij de essentie van écht gelukkig zijn. En dus probeer ik deze fase compleet te omarmen. En dat lukt steeds beter. Wat dat betreft komt wijsheid wel degelijk met de jaren (haha).

• Waar is de wil vandaan gekomen om @dapsdilemma te starten, hoe vind je het tot nu toe gaan en wat wil je het liefste met jouw pagina bereiken?

Ik liep al een tijd met het idee rond om een eigen pagina te beginnen. Wat ik er precies mee wilde wist ik niet. Misschien mensen inspireren of enthousiasmeren? Tegelijkertijd ging ik best door een pittige fase heen. Mijn studie was afgerond en het lukte mij niet om een baan te vinden waarin ik echt op mijn plek zat. Ik had steeds meer het gevoel dat ik gewoon de verkeerde opleiding had gekozen. Maar je opleiding beslaat zo’n groot stuk van je leven; je identiteit. Wat moest ik doen als dit het helemaal niet was? Ik kreeg ontzettend veel stress gerelateerde klachten. Van slecht slapen en paniekaanvallen tot hartkloppingen. En ondertussen sjokte ik maar door. Het werd met de dag erger. Uiteindelijk besloot ik het aan te geven. Niet alleen bij mijn managers maar ook bij mijn vrienden en familie. En hoe meer ik erover praatte – hoe meer mensen ik sprak die tegen dezelfde dingen aanliepen. En dat was zó’n opluchting. Wetende dat ik niet alleen was.

Onze generatie heeft een hoop te verduren. Van 0 prikkels en verplicht binnen moeten zitten tijdens de pandemie tot ineens in volle vaart weer vooruit. We zijn massaal uitgeblust terwijl we met een fikse studieschuld op een dramatische woningmarkt een voet tussen de deur proberen te krijgen. Ik denk dat we de impact hiervan zeker niet moeten onderschatten.

En terwijl ik mijn hoofd probeer te vouwen rondom dit soort vraagstukken betrap ik mijzelf er ook vaak op dat ik juist dit soort gesprekken en vragen online weinig zie. Ja ik heb het erover; met vrienden en collega’s. Maar waarom staat mij Instagram feed er niet vol mee?
Zodra ik de socials open word ik aan alle kanten geprikkeld. Met events. Mijlpalen. Blije gezichten. En incidenteel een openhartige post. Maar waarom gaat het niet meer over de dingen waar – blijkbaar – zoveel mensen tegenaan lopen?

En dus besloot ik juist daar over te schrijven. En zie daar: Daps Dilemma. Ik moet bekennen: ik had een klein dipje na de start. Hoe meer ik mijzelf pushte om te schrijven hoe minder eruit kwam. Tot ik mij op een ochtend realiseerde: dit is precies het probleem! Het constante streven naar perfectie. En dus nam ik mijzelf voor gewoon wat vaker te schrijven wat er in me opkomt. Geen hele lange, diepzinnige epistels elke keer. Een reminder of quote is ook gewoon helemaal prima.

• Heb jij een idee waarom jij jouw verhalen over de gevoelige onderwerpen zo krachtig naar buiten kan brengen? Waar komt het lef en deze kracht vandaan?

Lief dat je dat zegt! Ik denk dat ik gewoon altijd een goed gevoel voor woorden heb gehad en het mij om de een of andere reden gewoon snel lukt mijn gevoelens op papier (of scherm) te zetten. Ook hou ik er echt van om urenlang met mensen te kletsen en neem ik andermans input ook graag mee. Ik denk niet dat ik daarmee krachtiger ben dan anderen of meer lef heb; maar dat het mij gewoonweg net wat beter lukt om dingen onder woorden te brengen.

• Ik kan mij voorstellen dat je een grote impact kan gaan hebben op de mensen die inspiratie halen uit jouw verhalen. Heb je ook een toekomstdroom die hierbij past?

Voor nu is dat meer delen. Écht delen. In de vorm van schrijven en het maken van video’s. Het lijkt mij ontzettend tof om uiteindelijk al mijn gedachten en ideeën te mogen delen met mensen. Dat je een soort community weet op te bouwen waar mensen elkaar weten te vinden voor steun en advies. Waar altijd een luisterend oor is. En veel begrip.
Want eenzaamheid of denken dat je de enige bent die ergens meezit is echt een van de naarste gevoelens om te hebben. En het lijkt mij heel waardevol als ik uiteindelijk andere mensen mag motiveren en inspireren. En dat het je dan gewoon lukt om bepaalde dialogen op te starten.

• Waar ben jij vandaag dankbaar voor?

Zoveel! Het leven ansich. Mijn lieve familie en vrienden. Het feit dat ik gezond ben. Maar als ik een ding zou moeten kiezen? A healthy head. Ik ben zo dankbaar dat ik door de jaren heen een veel gezondere mindset heb gekregen ten opzichte van mij zelf(beeld). Ik ben hierdoor beter gaan relativeren, weet mijn emoties beter te reguleren en daarnaast zie ik nu veel beter wat mijn energie waard is en wat niet. Het leven is er écht leuker door geworden.

Ik zeg ook altijd: rule your mind or it will rule you. Mindset en zelfliefde kan je jezelf aanleren, 100%. Makkelijk is het niet, maar wel mogelijk. En het gevoel en de rust die het je brengt? Dat gun ik oprecht iedereen. En als ik iemand daarbij kan helpen – dan ben ik oprecht een dankbaar mens.

Jurren van der Gun & Daphne
Like Charlie